Αναδημοσιεύουμε το κείμενο απόφασης της συνέλευσης των εργαζομένων του Ε.Μ.Π.

http://cw.mech.ntua.gr/SEID/apofasi-GS-11_9_2013.pdf

(Προκύρηξη του Ελευθεριακού Σχήματος ΣΕΜΦΕ σε σχέση με την καταστολή που δέχθηκε το ανοιχτό κάλεσμα για αυτοοργανωμένη έκφραση και δημιουργία στους τοίχους της ΣΕΜΦΕ)

Το κείμενο σε pdf εδώ: Για μία δράση που δεν έγινε…

Όπως πολλοί γνωρίζουν, την περασμένη Τρίτη το Ελευθεριακό Σχήμα της Σ.Ε.Μ.Φ.Ε, σε συνεργασία με μερικούς φοιτητές και φοιτήτριες της σχολής, βγάλαμε ένα κάλεσμα για αυτοοργανωμένη έκφραση και δημιουργία στους τοίχους της σχολής. Συγκεκριμένα, από την ώρα που πατήσαμε φέτος το πόδι μας στη σχολή μέχρι και σήμερα, ήρθαμε αντιμέτωποι με την ακαδημαϊκή αποστείρωση η οποία εκφράζεται, εκτός των άλλων, και μέσω των βαμμένων λευκών και χωρίς πολιτικές αφίσες χώρων μέσα στη σχολή, γεγονός που δεν ανεχόμαστε και δεν σκοπεύουμε να ανεχτούμε.

Αντί να δεχθούμε συγχαρητήρια για την αισθητική και το γούστο μας, δεχθήκαμε ξεκάθαρη καταστολή. Απ’ την στιγμή που εμφανιστήκαμε στην σχολή, προκειμένου να αρχίσουμε τις διαδικασίες στησίματος της δράσης (σπρέι, ηχεία, λάπτοπ κ.λ.π.), βρήκαμε όλες τις πόρτες κλειδαμπαρωμένες και τον κοσμήτορα με μερικούς καθηγητές να μας την έχουν στημένη στη μοναδική ανοιχτή είσοδο, με προφανή στόχο να μπλοκάρουν την δράση. Η αλήθεια είναι ότι προς στιγμήν το κατάφεραν. Πριν όμως εξηγήσουμε την επιλογή μας στο πώς δράσαμε, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.

Η λέξη “λερώσουμε” δεν χρησιμοποιήθηκε τυχαία στην αφίσα μας. Ξεκαθαρίζουμε πως δεν είχαμε σκοπό να γεμίσουμε με σκουπίδια τη σχολή, ούτε να γράψουμε στους τοίχους γηπεδικά, χουλιγκάνικα και γενικότερα άσκοπα συνθήματα, ούτε να κάνουμε τους τοίχους της σχολής έναν καμβά ασύδοτης κατάθεσης κομπλεξισμών. Οι τοίχοι της ΣΕΜΦΕ θα γέμιζαν με γκραφίτι, στένσιλ, πολιτικά συνθήματα, αλλά και καλλιτεχνικά δημιουργήματα, πάντα υπό τη σκοπιά των συμφερόντων όσων είμαστε αυτό που λέμε οι “από κάτω” αυτού του κόσμου. Αντί για τοίχοι ψυχιατρείου, να γίνονταν τοίχοι σκέψης και προβληματισμού.Δεν είμαστε ατενίστας, ούτε μποέμ καλλιτεχνάδες με φετίχ να ζωγραφίζουμε ό,τι βρίσκουμε.

Καλέσαμε λοιπόν μία δράση σαν πρώτη απάντηση στο μαζικό βάψιμο τοίχων από τη διοίκηση της σχολής. Θελήσαμε να τους απαντήσουμε πως η σχολή ανήκει σε αυτούς που τη χρησιμοποιούν καθημερινά, που όχι μόνο παρακολουθούν και διαβάζουν, αλλά τη χρησιμοποιούν σαν αυτό που είναι. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ (τα κεφαλαία δεν είναι τυχαία). Θεωρήσαμε πως μία συλλογική διαδικασία όπως αυτή θα ένωνε ανθρώπους της σχολής, θα δημιουργούσε ισότιμες σχέσεις αγώνα ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό που μας περιβάλλει. Δεν ήταν οι τοίχοι σαν ντουβάρια χωρίς χρώματα που μας ενόχλησαν. Ήταν όλη η κυρίαρχη κουλτούρα που προσπαθεί να επιβληθεί με τη βία τον τελευταίο καιρό είτε αυτό λέγεται καταστολή των καταλήψεων είτε των κοινωνικών χώρων γενικότερα. Θέλαμε απλά να επανοικειοποιηθούμε το χώρο μας.

Η έκφραση και η δημιουργία θα γινόταν αυτοοργανωμένα. Αυτό σημαίνει ότι όσοι θα παρευρισκόμασταν εκεί, θα αποφασίζαμε συλλογικά το τι θα ζωγραφιστεί ή γραφτεί στους τοίχους, πάντα με σεβασμό στις ανάγκες, τις επιθυμίες και τις δυνατότητες του καθενός μας. Ταυτόχρονα, όσοι δεν είχαμε ιδέα από αυτά τα πράγματα θα είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε από αυτούς που ξέρουν (ένα πολύ απλό παράδειγμα: αν κάποιος δεν ήξερε να βάφει αλλά να ανοίγει την μπίρα του με αναπτήρα και κάποιος άλλος ήξερε ακριβώς τα αντίθετα, στο τέλος της διαδικασίας ο πρώτος θα ήξερε να πατάει λίγο καλύτερα το σπρέι και ο δεύτερος δεν θα χρειαζόταν να ψάχνει για ανοιχτήρια). Το παραπάνω εμείς το λέμε αυτοοργανωμένη μόρφωση ή αλλιώς αυτομόρφωση.

Όλα τα παραπάνω όμως για τον κόσμο των αφεντικών μας, των κυρίαρχών μας και των υπόλοιπων διαμεσολαβητών τους μέσα στη σχολή δεν αποτελούν δημιουργία αλλά “λεκέδες” μέσα στο αποστειρωμένο κλίμα της ατομικής ανέλιξης, του “εγώ για την πάρτη μου”, του “η επιστήμη μου πάνω απ’ όλα” ακόμα κι αν αυτή αρρωσταίνει και σκοτώνει ανθρώπους καθημερινά.

Ας ξαναγυρίσουμε λίγο στην Τρίτη.

Όπως αναφέραμε και παραπάνω, βρήκαμε τη σχολή κλειδαμπαρωμένη και τη διοίκηση με μερικούς καθηγητές σε ρόλο μπράβων έτοιμων για face–control. Την ώρα εκείνη, δυστυχώς, ήμασταν πολύ λίγοι άνθρωποι, με αποτέλεσμα η δυναμική μας να μην μας επιτρέπει να διεκδικήσουμε πραγματικά το χώρο πέρα από το να υπερασπιστούμε πολιτικά την επιλογή μας ερχόμενοι σε λογομαχία με τον κοσμήτορα και τους κλακαδόρους του. Για το λόγο αυτό, προτιμήσαμε να απομακρυνθούμε απ’ τον χώρο, να ειδοποιήσουμε όσους γνωρίζαμε πως ήταν καθ’ οδόν ότι ακυρώνεται το κάλεσμα, να ζητήσουμε συγγνώμη σε όσους ήρθαν και βρήκαν τη σχολή εντελώς νεκρή και να συνεχίσουμε με άλλους τρόπους την πολιτική υπεράσπιση της δράσης.

Μπορούμε να βγάλουμε πολλά συμπεράσματα από τα γεγονότα. Η διοίκηση και οι λοιπές φωνές της εξουσίας στις σχολές έχουν ξεκάθαρα και ολοφάνερα υιοθετήσει τη λογική της αποστείρωσης, της (αστικής) νομιμότητας και της “μηδενικής ανοχής”, κάτι που σημαίνει ότι δεν έχουν σκοπό να ανεχτούν άλλο την πολιτική ζύμωση και δράση στη σχολή. Με μια κίνηση εντυπωσιασμού, έκλεισαν απροειδοποίητα έναν κοινωνικό χώρο, ένα χώρο στον οποίο η πρόσβαση υποτίθεται ότι είναι ελεύθερη, και φρόντισαν με την παρουσία τους να μείνει κλειστός. Τα παραπάνω είναι άλλη μια ένδειξη πως μία νέα περίοδος καταστολής έρχεται στο ΕΜΠ και παντού.

Τώρα, περισσότερο από ποτέ, η λογική του “εγώ θα τη βγάλω καθαρή”, του “εμένα με ενδιαφέρουν μόνο τα μαθήματά μου”, του “μην με ενοχλείτε, θέλω να πάρω πτυχίο” είναι η πιο καταστροφική. Είναι καταστροφική γιατί μας βάζει σε ένα αέναο κυνήγι μίας φούσκας που είναι έτοιμη να σπάσει, τη στιγμή που η ζωή μας μέρα με τη μέρα υποτιμάται· γιατί σε λίγο καιρό θα αναγκαστούμε να δεχθούμε κάμερες να μας επιτηρούν την ώρα που θα κάνουμε μάθημα ή θα κυκλοφορούμε στους διαδρόμους της σχολής παρέα με ένστολους ρόμποκοπ· για χίλια πράγματα ακόμα τα οποία δεν έχουμε χώρο και χρόνο να αναφέρουμε.

Κλείνοντας, σε πείσμα του κόσμου που θέλουν να μας επιβάλλουν έχουμε να πούμε:

ΟΙ ΚΑΘΑΡΟΙ ΤΟΙΧΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΕ ΒΡΩΜΙΚΑ ΜΥΑΛΑ

ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

-ΠΕΜΠΤΗ 5/9 ΣΤΙΣ 6.30π.μ. ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΜΠ

-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6/9 ΣΤΙΣ 13.00 ΠΑΜΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ-ΦΟΙΤΗΤΩΝ-ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ!

-ΣΑΒΒΑΤΟ 7/9 ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ!

-ΔΕΥΤΕΡΑ 9/9 ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Φ.Σ. ΣΕΜΦΕ ΣΤΙΣ 12.30 ΣΤΟ ΑΜΦ. 2!

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΗΣ Σ.Ε.Μ.Φ.Ε

Η αφίσα της δράσης εδώ: Να λερώσουμε τους τοίχους της ΣΕΜΦΕ

Όσοι βρεθήκαμε στη σχολή τις τελευταίες μέρες είδαμε τους τοίχους της σχολής μας κενούς! Όλες οι αφίσες ξυλώθηκαν και οι τοίχοι βάφτηκαν λευκοί λες και είμαστε σε ψυχιατρείο.

Η αλήθεια είναι ότι το περιμέναμε από μέρα σε μέρα μιάς και η έκφραση “καθαρό” πολυτεχνείο έχει αρχίσει να γίνεται καραμέλα σε προέδρους, πρυτάνεις μανατζεραίους του ΕΜΠ. Επίσης είναι αλήθεια ότι γνωρίζουμε ποιό είναι αυτό. Είναι το Πολυτεχνείο με τοίχους νοσοκομείου, απαλλαγμένο από κάθε έννοια πολιτικής δραστηρότητας εντός αυτού. Είναι το Πολυτεχνείο που θα υπάρχει σνα χώρος μόνο για παρακολούθηση, διάβασμα, εξετάσεις και ερευνητικά προγράμματα για εταιρείες ή τον στρατό. Είναι το Πολυτεχνείο για φοιτητές-ρομπότ που προετοιμάζονται να γίνουν όσο πιο παραγωγικοί γίνεται για τους αυριανούς εργοδότες.

Οι σχολές, όμως είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ στους οποίους δεν θέλουμε μόνο να παρακολουθούμε, να διαβάζουμε και να δίνουμε μαθήματα. Είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ και μπορούμε να τους χρησιμοποιούμε όπως θέλουμε: να συζητάμε, να δρούμε πολιτικά και πολιτιστικά, να αθλούμαστε, να βολτάρουμε ακόμα και να αράζουμε μέχρι το βράδυ. Αυτοί οι χώροι ανήκουν σε εμάς.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΗΣ ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΣΗΣ

ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ, ΑΥΤΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ

ΝΑ “ΛΕΡΩΣΟΥΜΕ” ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΜΦΕ

ΤΡΙΤΗ, 19:00, Γενικές Έδρες(Κτ. ΣΕΜΦΕ)

Σαν πρώτη απάντηση στην καταστολή που επιβάλλουν στην πολιτική έκφραση και δημιουργία στους τοίχους της σχολής μας:

Φέρνουμε τα σπρέυ μας, τους μαρκαδορους μας, τις μπύρες,τα ποτά, τη μουσική μας κι ό,τι άλλο μας έρθει και ξαναλερώνουμε τη ΣΕΜΦΕ.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΣΧΗΜΑ ΣΕΜΦΕ

ΦΟΙΤΗΤΕΣ/ΦΟΙΤΗΤΡΙΕΣ ΜΕ ΓΟΥΣΤΟ

[important]Η δράση (ήταν προγραμματισμένη για τις 3/9) τελικά δεν έγινε. Διαβάστε το κείμενο για την πολιτική υπεράσπισή της.[/important]

Ανακοίνωση του Ελευθεριακού Σχήματος σχετικά με την εισβολή των μπάτσων στο κτήριο του Πολυτεχνείου στην Πατησίων.

Στις 21/8, δέχτηκε την επίθεση του Κράτους το κτίριο του Πολυτεχνείου στην Πατησίων. Η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη την απουσία φοιτητών απ’ το χώρο, έστειλε (ξημερώματα, όπως συνηθίζει) τα σκυλιά της, με διπλή αποστολή: να εκκενώσουν τους κατειλημμένους χώρους και να συλλάβουν μετανάστες (“σπορ” που συνδυάστηκαν και κατά την επίθεση στην ΑΣΟΕΕ).

Εδώ αναρωτιόμαστε: Μήπως είναι λίγο φασίστες;

Με την κίνησή του αυτή, το Κράτος συνεχίζει το όργιο καταστολής στο οποίο έχει επιδοθεί τους τελευταίους μήνες. Καταστολή που γίνεται και σε φυσικό και σε ιδεολογικό επίπεδο, με στόχο να προστατεύσει το κεφάλαιο (και το ίδιο το κράτος) από καθετί που μπορεί να το απειλήσει, είτε αυτό είναι οι αγώνες των φοιτητών και των εργαζομένων του ΕΜΠ, είτε τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια, είτε οι κατειλημμένοι χώροι και όλα τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα που λαμβάνουν χώρα στο ίδρυμα.

Η καταστολή βαφτίζεται “νομιμότητα”, αλλά παραπέμπει, για όποιον έχει μάτια και βλέπει, στον πιο βαθύ ολοκληρωτισμό. Η δικαιολογία περί νομιμότητας, θα χρησιμοποιείται μέχρι στις πύλες των σχολών μας να τοποθετηθούν φύλακες και κάμερες, μέχρι καθηγητές μας να γίνουν διευθυντές και managers πολυεθνικών εταιρειών, μέχρι να πεταχτούμε έξω όλοι όσοι δεν θα διαθέτουμε χρήματα να πληρώσουμε τα δίδακτρα.

Οι σχολές μας, όμως, δεν είναι άψυχα κτήρια στα οποία απλά σπουδάζουμε και μετά φεύγουμε, είναι κοινωνικοί χώροι. Αυτό σημαίνει ότι οι χώροι μας ανήκουν είτε για να σπουδάζουμε είτε για να διαβάζουμε, είτε για να τους χρησιμοποιούμε στεγάζοντας πολιτικές, πολιτιστικές, αθλητικές και ότι άλλες δραστηριότητες θέλουμε, ακόμα και για να αράζουμε. Συνεπώς κανένα Κράτος, κανένας μπάτσος και κανένας φασίστας δεν έχει χώρο στις σχολές μας και τους χώρους της.

Οποιεσδήποτε τέτοιες κινήσεις και να κάνουν, λοιπόν, να μη μας σταματήσουν. Να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τους χώρους μας, να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην εκμετάλλευση της ζωής μας από αφεντικά και κράτος, να αμφισβητούμε τα ιδεολογήματα που μας σερβίρουν για θέσφατα, να συλλογικοποιούμε το λόγο και την δράση μας, να μιλάμε και να πράττουμε για τον κόσμο όπως τον θέλουμε εμείς.

Κοινός αγώνας φοιτητών-εργαζομένων

απέναντι στην καταστολή και την υποτίμηση της ζωής μας

Το πρωί της 8ης Ιουλίου κατά τη διάρκεια κινητοποίησης φοιτητών του ΕΚΠΑ με στόχο το μπλοκάρισμα της συνεδρίασης του Συμβουλίου Ιδρύματος στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών, τα ΜΑΤ μπουκάρουν στο κτήριο και με τραμπούκικο τρόπο προσαγάγουν 40 φοιτητές.

Όσο βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση τόσο το Κράτος θα δείχνει τα δόντια του ενάντια σε αυτούς που αντιστέκονται. Το έχουμε δει ουκ ολίγες φορές τον τελευταίο ενάμιση χρόνο με τις πειθαρχικές διώξεις φοιτητών του Πανεπιστημίου της Κρήτης, με το σπάσιμο της απεργίας των εργαζομένων του Α.Π.Θ., με την εισβολή των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ,με τις απειλές για κλείσιμο των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων στις σχολές και άλλα τόσα περιστατικά καταστολής.

Η “αποκατάσταση της νομιμότητας” στα πανεπιστήμια είναι μια μεγάλη φενάκη που κρύβει πίσω της ένα βασικό πράγμα: καταστολή. Τα “φαινόμενα βίας” που συνεχώς φωνάζουν πως θέλουν να πατάξουν δεν είναι τίποτα άλλο από τους αγώνες των φοιτητών και των εργαζομένων ενάντια στα σχέδια τους για υποτίμηση των ζωών μας. Είναι οι κινητοποιήσεις μας, οι δράσεις μας, οι καταλήψεις μας, οι απεργίες μας και όλα αυτά που κάνουμε προκειμένου να μην αφήσουμε τα αφεντικά, τις επιχειρήσεις, τους τραπεζίτες και τις κοινοβουλευτικές μαριονέτες τους να μας επιβάλουν ολοκληρωτικό έλεγχο.

Το τσίρκο των μεγαλοεπιστημόνων, τεχνοκρατών και μανατζεραίων (κοινώς Συμβούλιο Ιδρύματος) δεν κάνει κάτι κάτι λάθος, παρά μόνο τη δουλειά του. Ονομάζοντας αποκλειστικά και αποπροσανατολιστικά ως “βία” τους ταξικούς αγώνες των φοιτητών και των εργαζομένων στις σχολές, έρχεται με τις ευλογίες του κράτους να διατηρήσει και να επεκτείνει -με κάθε μέσο- τη δική του βία: την καταστολή, το νοίκι που δεν μπορούμε να πληρώσουμε όσοι έχουμε έρθει από την επαρχία, τα δίδακτρα που θέλουν να μας επιβάλουν, την απλήρωτη εργασία των μεταπτυχιακών και των διδακτορικών φοιτητών, τις εκατοντάδες ώρες διαβάσματος και στρες σε μία εξεταστική διαδικασία που θυμίζει αγώνα δρόμου για μία προκαθορισμένη ήττα και άλλα τόσα πράγματα στην καθημερινότητα των σχολών που θέλουν σελίδες για να καταγραφούν.

Σε όλον αυτόν τον θίασο καταστολής δεν θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε να προσθέσουμε το “συνδικάτο” που ακούει στο όνομα ΠΟΣΔΕΠ. Η ξεδιάντροπη ανακοίνωσή της δεν αναφέρει τίποτα για την εισβολή των ΜΑΤ στην πρυτανεία του ΕΚΠΑ και αναπαράγοντας τα περί ανομίας και βίας στα πανεπιστήμια. Σε μία τέτοια εποχή η ΠΟΣΔΕΠ αντί να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των μισθωτών και εργατών-καθηγητών, αντί να έρθει σε συντονισμό με τους φοιτητικούς συλλόγους, και τα σωματεία των εργαζομένων στις σχολές επιδίδεται σε ένα παραλήρημα φιλοεργοδοσίας και φιλοκυβερνητισμού.

Ενάντια λοιπόν στα αφεντικά που τρίβουν τα χέρια τους περιμένοντας ένα κομμάτι απ’ την πίτα στις σχολές μας, τους κυβερνητικούς χειροκροτητές τους, τους μανατζεραίους και τους εργατοπατέρες κάθε είδους να οργανώσουμε τη δική μας αντεπίθεση! Να βρεθούμε σε κοινές αυτοοργανωμένες διαδικασίες φοιτητές και εργαζόμενοι στις σχολές και να στήσουμε ανάχωμα στα σχέδιά τους . Να οργανώσουμε καταλήψεις, απεργίες διαρκείας, να υπερασπιστούμε στην πράξη το άσυλο, να μην πατήσει ξανά πόδι κανένας μπάτσος στις σχολές μας, να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος να μη διαγραφεί κανένας φοιτητής, να μην πληρώσουμε ούτε ένα ευρώ σε δίδακτρα.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΣΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

ΚΟΙΝΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ-ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΗ

Σήμερα το πρωί η κατάληψη Παπασωτηρίου και το Ε.Σ-ΣΕΜΦΕ κάναμε μία επίσκεψη στον πρύτανη του ΕΜΠ να  να δούμε τι έχει να πει σε σχέση με την ανακοίνωση του Συμβουλίου Ιδρύματος η οποία όπως έχουμε αναφέρει ξανά στοχοποιούσε την κατάληψη λέγοντας πως πρέπει να εκκενωθεί και να μισθωθεί.

Ο πρύτανης κ.Σιμόπουλος ήταν πλήρως ενημερωμένος για την ανακοίνωση του Σ.Ι  και χωρίς καμία ιδαίτερη διάθεση να ανοίξει μέτωπα με κάποιον. Όσοι ήμασταν εκεί του ξεκαθαρίσαμε πως ο Παπασωτηρίου θα παραμείνει κατάληψη όσο κι αν προσπαθούν να τον καταστείλουν και πως πρέπει να αναλάβει την πολιτική ευθύνη των πράξεών του μιάς και δεν έχουμε ξεχάσει την επίθεση που εξαπέλυσε στο Athens Indymedia και τον 98fm, τα εγχειρήματα που στεγάζονται σε χώρους του Ε.Μ.Π.

Τίποτα δεν τελείωσε, όλα συνεχίζονται!

10,100,1000αδες καταλήψεις στο Ε.Μ.Π

Η αφίσα της κατάληψης Παπασωτηρίου για το συμβάν:

Ούτε στα πιο γλυκα σας όνειρα…

Το κείμενο της κατάληψης για το συμβάν:

Θα μας βρειτε στο χειροτερό σας εφιάλτη

Σήμερα το πρωί στις 12, σαν μία πρώτη απάντηση στην ανακοίνωση του Συμβουλίου Διοίκησης του ΕΜΠ η κατάληψη Παπασωτηρίου και το Ελευθεριακο Σχήμα ΣΕΜΦΕ παρεβρεθήκαμε στο Αμφιθέατρο 1 της ΣΕΜΦΕ και ανταλλάξαμε δύο λογάκια με τον πρόεδρο του Σ.Ι του Ε.Μ.Π κ.Αργυρό.

Η παρέμβαση έγινε ακριβώς πριν ξεκινήσει η εξέταση του μαθήματος της Πραγματικής Ανάλυσης μοιράζοντας εκατοντάδες κειμενα οι δυο συλλογικότητες και πετάγοντας τρικάκια σε όλη τη ΣΕΜΦΕ. Αφού ο κ.Αργυρός άκουσε ό,τι χρειαζόταν να ακούσει, ότι ο ίδιος έχει πολιτική ευθύνη για τα φαινόμενα καταστολής που παρατηρούνται συνεχώς τον τελευταίο καιρό στο ΕΜΠ, του έγινε ξεκάθαρο πως δεν θα τα αφήσουμε έτσι. Η μόνη απάντηση που έδωσε σε όλα αυτά ήταν ότι δεν “δεν έχει βγει καμια ανακοινωση απο το Συμβούλιο Διοίκησης”.

Όσο και να προσπάθησε να μας δουλέψει ο κ.Αργυρός εμεις του δείξαμε ότι ο Παπασωτηρίου αλλά και κάθε καταληψη, εγχείρημα, συλλογικότητα στο ΕΜΠ θα φύγει μόνο αν έρθουν τα ΜΑΤ να μας συλλάβουν.

To be continued.

ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ, ΜΑΝΑΤΖΕΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΤΟ ΕΜΠ.

Το κείμενο αλληλεγγύης στην κατάληψη Παπασωτηρίου σε pdf εδώ: Όταν λένε “εξυγίανση”, εννοούν καταστολή.
(Το κείμενο της ίδιας της κατάληψης εδώ: Ούτε στα πιο γλυκά σας όνειρα…)

Το κείμενο της προκύρηξής μας:

ΟΤΑΝ ΛΕΝΕ “ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ”, ΕΝΝΟΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Ενόσω βρισκόμασταν όλοι στην μέθη της περιόδου της εξεταστικής, το Συμβούλιο Ιδρύματος ήρθε να μας θυμίσει ότι υπάρχει. Συγκεκριμένα, εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία μεταξύ άλλων αναφερόταν η κατάληψη του πρώην βιβλιοπωλείου Παπασωτηρίου, με εμφανή τη διάθεση για εκκένωση και μίσθωση του χώρου. Μία ανακοίνωση που στάλθηκε με mail χωρίς να γνωρίζουμε ούτε πού ούτε πότε έγινε η συνάντηση, μιας και γι’αυτούς δεν είμαστε τίποτα άλλο από κάτι γραφικούς τύπους που όλο “γκρινιάζουν”.

Για όσους δεν γνωρίζουν, τον τελευταίο μήνα ο παρατημένος και νεκρός χώρος στην Πολυτεχνειούπολη που κάποτε υπήρχε ως παράρτημα της αλυσίδας βιβλιοπωλείων Παπασωτηρίου, έχει ξαναζωντανέψει! Άτομα και συλλογικότητες της Πολυτεχνειούπολης επιθυμώντας να έχουμε έναν χώρο στον οποίο να στεγάζουμε τις διαδικασίες, τις επιθυμίες και τις αρνήσεις μας προχωρήσαμε στην κατάληψη του χώρου αυτού, ο οποίος πλέον λειτουργεί ως ένα σημείο συνάντησης, πολιτικής ζύμωσης και δράσης. Όλα αυτά επιτυγχάνονται μέσω της τακτικής οριζόντιας συνέλευσης του χώρου, των εκδηλώσεων και των πολιτικών δραστηριοτήτων που λαμβάνουν χώρα σε αυτόν.

Το Συμβούλιο Ιδρύματος φαίνεται να έχει ακλόνητους δεσμούς αγάπης με την καταστολή. Στις δύο ανακοινώσεις του στοχοποιεί τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα εντός του Ε.Μ.Π (Athens Indymedia, Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης-98fm) και μας υπόσχεται ένα “καθαρό” πολυτεχνείο.

Δεν θα βαρεθούμε ποτέ να λέμε πως το Συμβούλιο Δοίκησης δεν είναι τίποτα άλλο από ένα τσίρκο τεχνοκρατών, μεγαλοεπιστημόνων με άκρες σε εταιρείες και πολυεθνικούς οργανισμούς, managers επιχειρήσεων, που ήρθε για να εφαρμόσει όλους αυτούς τους νόμους που στοχεύουν στην υποτίμηση των σπουδών και της εργασίας μας. Είναι το συμβούλιο που θα καταργήσει τη δωρεάν σίτιση, τη στέγαση και τις μεταφορές μας, είναι αυτό που θα απολύσει εργαζόμενους του Ε.Μ.Π., είναι αυτό που θα τοποθετήσει μπάτσους στις εισόδους να μας καλημερίζουν με ελέγχους, θα τοποθετήσει κάμερες να καταγράφουν την κάθε κίνησή μας. Είναι αυτό που θα δρομολογήσει την εντατικοποίηση των σπουδών μας και την προσαρμογή τους στις ανάγκες των αφεντικών.

Είναι προφανές λοιπόν πως θα συνεχίσει να επιτίθεται σε άτομα, ομάδες και εγχειρήματα που στέκονται απέναντι στις νόρμες που αυτό θέλει να επιβάλλει. Είναι προφανές πως ένας χώρος ο οποίος προάγει την αντιιεραρχική και αντεμπορευματική λειτουργία, την αυτομόρφωση και την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων που τον διαχειρίζονται είναι εχθρικός για το πανεπιστήμιο που οραματίζονται.

Να υπερασπιστούμε τον κατειλημμένο χώρο Παπασωτηρίου, να εκτροχιάσουμε το τρένο του “σύγχρονου” πανεπιστημιακού εργοστασίου.

Να δώσουμε στους πρυτάνεις, τους μανατζεραίους, τους κοσμήτορες και τους καθηγητάδες που συγκροτούν αυτό το συμβούλιο επιχειρηματικοποίησης και καταστολής να καταλάβουν πως δεν πρόκειται να δεχθούμε το πανεπιστήμιο που ετοιμάζουν. Το πανεπιστήμιο με ελεγχόμενη πρόσβαση, με εργαστήρια κλειστά για φοιτητές και ανοιχτά για εταιρείες, και με όλους τους υπόλοιπους χώρους παρηκμασμένους ή για εμπορική εκμετάλλευση.

Να διεκδικήσουμε το πολυτεχνείο να είναι ανοιχτός κοινωνικός χώρος για όποιον θέλει να εκφράζεται και να δρα συλλογικά και επιθετικά στο σύστημά τους.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

10,100,1000αδες ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΤΟ Ε.Μ.Π και παντού

 Ανακοινωση αλληλεγγύης του Ελευθεριακού Σχήματος στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ

Η ανακοίνωση σε pdf εδώ:

Ο αγώνας των εργαζομένων της ΕΡΤ είναι αγώνας για την υπεράσπιση της τάξης μας!

Χθές το απόγευμα 11/06/13 η κυβέρνηση αποφάσισε και διέταξε την διακοπή της λειτουργίας της ΕΡΤ. Με συνοπτικούς και απόλυτους χειρισμούς μέσα σε λίγες ώρες οι πομποί της δημόσιας τηλεόρασης νεκρώθηκαν. Τρία τηλεοπτικά και πέντε ραδιοφωνικά κανάλια καθώς και πολλές αναμεταδώσεις απο παγκόσμια δίκτυα ενημέρωσης μαύρισαν και σώπασαν στις 23:15 το βράδυ.

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ χωρίς να κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια ,ανέλαβαν δράση.Από το απόγευμα προχώρησαν σε συμβούλιο εργαζομένων και αποφάσισαν να συνεχίσουν την αναμετάδοση και την ενημέρωση εκπέμποντας με κάθε δυνατό τρόπο και καταλαμβάνοντας το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή. Επίσης κάλεσαν κόσμο στον προάυλιο του χώρου , σε συμπαράσταση με συναυλία και ομιλίες. Χιλιάδες κόσμου ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα, και η Μεσογείων έκλεισε από ανένταχτους αγωνιστές, εργατικά συνδικάτα,συνδικαλιστικές ομάδες και πρωτοβουλίες, οργανώσεις και κόμματα της αριστεράς, σε μια κοινή μάζωξη. Όλο το βράδυ η επίμονη παρουσία του κόσμου κράτησε την αστυνομία μακριά από το ντου και την εκκένωση του κτηρίου η οποία είχε διεταχθεί. Οι μπάτσοι βρισκόντουσαν στην περιοχή καλά κρυμμένοι στα γύρω στενά με κλούβες απο τις 4 τα ξημερώματα. Όλη αυτή την ώρα οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ εκπέμπουν “παράνομα” μέσω του διαδικτύου απο διάφορα site, ενημερώνοντας αδιάκοπα για την κατάσταση.

Το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν αποτελεί μονάχα μια φύμωση του δημόσιου τύπου, αλλά και μια σαφής επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη. Χιλιάδες εργαζόμενοι μένουν στο δρόμο για το καλοκαίρι, με υποσχέσεις αποζημιώσεων. Το κράτος δείχνει τα δόντια του και επαληθεύει για ακόμη μια φορά τον ρόλο του, αυτόν του υπηρέτη των αφεντικών.

Το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι ένα βήμα του κράτους στην ιδιωτικοποίηση των πάντων και την ενίσχυση του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Μετά την ΕΡΤ έχουν σειρά όλες οι δημόσιες υπηρεσίες, η δημόσια υγεία, η δημόσια εκπαίδευση, το ρεύμα, το νερό. Το κράτος θέλει να επιτύχει ολοκληρωτικό έλεγχο στις κοινωνικές δομές και να τις παραδώσει εξ’ολοκλήρου προς εκμετάλλευση από το ιδιωτικό κεφάλαιο.

Όταν τα κυβερνητικά κοράκια μιλούν για εξυγείανση του δημόσιου τομέα φαίνεται ξεκαθαρα πως εννούν, απολύσεις, μειώσεις μισθών, συμπίεση του εργατικού κόστους, ιδιωτικοποιήσεις. Σαν φοιτητές που βλέπουμε τον εαυτό μας στην εργατική τάξη δεν θα έχουμε σκοπό να θυσιάσουμε τις ανάγκες μας για καμία εξυγείανση του δημόσιου τομέα, για καμία “αξιοκρατία”, για κανένα δημόσιο χρέος που ούτε δημιουργήσαμε ούτε είναι δικό μας.

Στεκόμαστε αλληλεγγυοι, συμμετέχουμε, διαδίδουμε τον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ

Αντιστεκόμαστε/Αυτοοργανωνόμαστε σε κάθε χώρο δουλειάς

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ