Πριν λίγες μέρες, παρακολουθήσαμε την έφοδο της αστυνομίας -νωρίς το πρωί, “σαν τον κλέφτη”, όπως συνηθίζει τώρα τελευταία- στη Villa Amalias, (με τη γελοία δικαιολογία μιας ανώνυμης καταγγελίας για διακίνηση ναρκωτικών), που ακολουθήθηκε από εκκένωσή της (που προφανώς ήταν ο στόχος της “επίσκεψης”) και σύλληψη όσων βρίσκονταν μέσα εκείνη την ώρα.
Αυτή η κίνηση δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Πράγματι, χιλιάδες συναγωνιστές και συναγωνίστριες, αλλά και δεκάδες συλλογικότητες, έχουν εκφράσει -όπως κάνουμε κι εμείς με τη σειρά μας- την αλληλεγγύη τους στη Villa, ξεκινώντας από την ώρα της εφόδου, καθ’ όλη την διάρκεια των τελευταίων ημερών και σίγουρα για πολύ ακόμα. Με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, κείμενα, πανώ, μικροφωνικές και άλλες παρεμβάσεις σε πολλές γειτονιές της Αθήνας.
Η επίθεση στη Villa έρχεται ως συνέχεια της ποινικοποίησης των αγώνων και του ιδεολογικού πολέμου εναντίον τους. Όσο βαθαίνει η κρίση του καπιταλισμού, τόσο πιο επικίνδυνες για τη σταθερότητά του γίνονται οι φωνές που, αντιστεκόμενες στο εκμεταλλευτικό αυτό σύστημα, προτάσσουν την αυτοοργάνωση, την ταξική αλληλεγγύη, την άρνηση της εμπορευματοποίησης. Γι’ αυτό, το κράτος, η κυβέρνησή του και τα αφεντικά έχουν βάλει στόχο να τις πνίξουν και δουλεύουν -όλο και πιο εντατικά- προς αυτή την κατεύθυνση, τόσο με τους επίσημους όσο και με τους ανεπίσημους μηχανισμούς που τους είναι διαθέσιμοι.
Ας έχουν υπ’ όψιν τους όμως ότι, όσο και να εντείνεται η καταστολή, θα μας βρουν απέναντί τους, πιο οργισμένους/-ες και πιο αποφασισμένες/-ους. Γιατί αυτό που μας οδηγεί δεν είναι κάποιο συμφέρον, αλλά το πάθος για την πραγματική ελευθερία.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ VILLA AMALIAS
